Uveïtis

De uvea is een vasculaire vezellaag die het oog beschermt en is van cruciaal belang voor voeding- en gasuitwisseling. Het bestaat uit drie delen: de iris, het corpus ciliare (straalvormig lichaam) en de choroidea (vaatvlies). Als een deel van de uvea ontstoken raakt, spreekt men van uveïtis. Er zijn drie soorten uveitis, die telkens verschillende delen van de uvea betreffen.

Soorten uveïtis

• Uveïtis anterior – De meest voorkomende vorm van uveïtis (goed voor 40-70% van de gevallen). Het beïnvloedt de iris en het omliggende weefsel, het corpus ciliare. Uveïtis anterior wordt soms aangeduid als iritis omdat de iris doorgaans ontstoken is.
• Intermediaire uveïtis – Een andere vorm van uveitis, die het gebied net achter het corpus ciliare (pars plana) beïnvloedt en ook de meest voorste rand van het netvlies. Dit is de minst voorkomende vorm van uveïtis.
• Uveïtis posterior – Een zeldzame vorm van de aandoening die het achterste deel van het oog, het vaatvlies, betreft en invloed kan hebben op het netvlies en/of de optische zenuw. Deze vorm is moeilijker te behandelen en wordt vaak geassocieerd met progressief verlies van het gezichtsvermogen.

Wat veroorzaakt uveïtis
In de meeste gevallen is er geen duidelijke onderliggende oorzaak van uveitis. Deze aandoening is geassocieerd met een breed spectrum van ziekten en syndromen, en kan ook ontstaan als gevolg van de lichaamseigen respons op infectie. In ongeveer de helft van uveïtis anterior gevallen is geen verband gevonden met andere ziekten. Deze gevallen kunnen optreden als gevolg van trauma aan het oog.

Symptomen van uveïtis
Uveïtis kan zich plotseling voordoen met roodheid en pijn. Het kan ook langzaam beginnen met weinig pijn of roodheid, maar met een geleidelijke vervaging van het zicht. Symptomen van uveïtis kunnen zijn:

• Lichtgevoeligheid
• Wazig zien
• Pijn in het oog
• Roodheid van het oog
• Troebelingen in het oog

Behandeling van uveïtis
Als het direct wordt behandeld, reageert uveitis meestal goed. Veel toegepaste behandelingen van uveitis zijn onder meer:

• Oogdruppels op recept in combinatie met ontstekingsremmers. Oogdruppels kunnen niet goed doordringen tot de achterkant van het oog, daarom is dit type behandeling niet effectief bij uveïtis posterior.
• Perioculaire steroïde injecties – deze vorm van therapie kan oncomfortabel zijn, maar is zeer effectief in acute episoden van uveïtis. 
• Systemische of orale toediening van steroïden, andere immunosupressiva of anti-metaboliet medicatie. De dosis die nodig is om het oog te penetreren en uveïtis te behandelen, is vaak geassocieerd met bijwerkingen in de rest van het lichaam (waaronder het syndroom van Cushing, nier-, lever- en beenmergschade).

De belangrijkste bron van informatie over deze aandoening is de website van de Uveitis Information Group.