Staar

Naarmate we ouder worden, kunnen veranderingen in de natuurlijke lens leiden tot de ontwikkeling van staar (cataract) ofwel verlies in helderheid van de lens. Omdat de lens niet meer zo flexibel of helder is als voorheen, kan het oog niet meer goed scherpstellen.

Wat veroorzaakt staar
Staar kan het gevolg zijn van andere oogziekten, maar meestal ontwikkelt het zich op natuurlijke wijze met het vorderen van de leeftijd. In feite zullen velen van ons op de leeftijd van 65 jaar staar krijgen. Er zijn ook andere, minder vaak voorkomende oorzaken van staar. Zoals erfelijkheid, aangeboren afwijkingen, chronische ziekten zoals diabetes, overmatig gebruik van corticosteroïden en bepaalde oogletsels.

Symptomen van staar
In eerste instantie kunnen de symptomen onopgemerkt blijven of heel licht van aard zijn. Elke merkbare verandering in het gezichtsvermogen kan echter reden zijn tot bezorgdheid en dient onder de aandacht te worden gebracht van een oogarts of optometrist. Veelvoorkomende symptomen van staar zijn onder andere:

• Troebel of wazig zien
• Gevoeligheid voor licht en schittering
• Frequente veranderingen in bril- of contactlenzenvoorschrift
• Slecht nachtzicht
• Veranderingen van kleuren en verduistering
• Dubbel zien met één oog

Behandeling van staar
Hoewel er geen manier is om staar te voorkomen, zijn er dingen die u kunt doen om de ontwikkeling ervan te vertragen. Beïnvloedbare factoren die het risico van staar verhogen zijn roken, hoge bloeddruk, overgewicht en overmatig alcoholgebruik. Je kunt de vorming van staar ook vertragen door je ogen te beschermen tegen direct zonlicht. In de beginstadia van staar kan het zicht enigszins worden verbeterd met vormen van visuele correctie. In de latere stadia is echter een operatie noodzakelijk. Gelukkig is chirurgie uiterst succesvol gebleken voor het verwijderen van staar. Tijdens de staaroperatie zal je oogarts je natuurlijke lens vervangen door een kunstlens. Er zijn drie standaard vormen van chirurgie voor staar – implantatie van een standaard monofocale intra-oculaire lens (IOL), een multifocale intra-oculaire lens (IOL) of een accommoderende lens:

• Een standaard monofocale IOL is een vaste lens (die niet beweegt), ontworpen om een beter zicht te leveren op één afstand (meestal veraf). Het potentieel nadeel is dat je na de operatie mogelijk een bril moet dragen voor dichtbij en de tussenafstand, zelfs als je geen bril nodig had vóór de operatie.
• Een multifocale lens maakt gebruik van meerdere visuele zones die zijn ingebouwd in de lens om zicht te bieden op verschillende afstanden. Het is bijna als de ringen rond een doelwit, waarbij een aantal ringen wordt gebruikt voor het zicht op afstand terwijl andere worden ingezet voor het zien van dichtbij. Vergelijkbaar met het hebben van een bifocale of trifocale lens in het oog. Een multifocale IOL projecteert meerdere afbeeldingen op het netvlies, zodat de hersenen de verschillen dienen te overbruggen. Sommige patiënten hebben moeite met het zien op deze manier. Daarnaast kan de tussenafstand (zien op armlengte) in het gedrang komen, omdat de technologie vooral is ontworpen voor dichtbij en veraf zien. Met multifocale IOL's, kunnen patiënten potentiële problemen ondervinden van lichtschitteringen en halo's, in het bijzonder bij het rijden 's nachts.
• Een accommoderende lens is ontworpen om te ‘buigen’ of te ‘accommoderen’, met gebruik van de natuurlijke oogspieren om scherp te stellen op objecten op verschillende afstanden. En zo een voller, meer natuurlijk gezichtsveld te leveren.