Bij netvliesloslating raakt het netvlies gescheiden van het zenuwweefsel en de bloedtoevoer eronder. Het is pijnloos, maar visueel geeft het een vertroebelend effect dat wel wordt vergeleken met een grijs gordijn dat over het gezichtsveld beweegt. Netvliesloslating is een behandelbare aandoening, maar het moet snel worden opgepakt omdat het anders kan leiden tot verlies van gezichtsvermogen en in de ergste gevallen tot blindheid.
Wat veroorzaakt netvliesloslatingNetvliesloslating gebeurt meestal als gevolg van een uitzonderlijk dun of beschadigd netvlies, waardoor er oogvocht in komt. Deze vloeistof duwt het netvlies weg van het ondersteunende weefsel eronder, waardoor deze van elkaar gescheiden raken en het netvlies uiteindelijk loslaat. Het losse deel van het netvlies is niet meer in staat om goed lichtsignalen door te geven naar de hersenen. Het zicht kan ook worden verstoord doordat bloedvaten van het netvlies vloeistof lekken in het binnenste deel van het oog, waar normaal gesproken glasvocht (een gelachtige vloeistof) zit. Als de netvliesloslating de macula nadert, ofwel het centrale deel van het netvlies, kan de impact op het gezichtsvermogen verergeren.
Symptomen van netvliesloslatingEen oogarts kan netvliesloslating vaststellen door middel van een aantal netvlies- en pupilrespons tests, uiteenlopend van een eenvoudige test van de visuele scherpte tot een echo van het oog. De patiënt ervaart het eerdergenoemde grijze gordijn nadat de netvliesloslating al is begonnen. Voordat dit gebeurt, zijn er tekenen en symptomen die kunnen waarschuwen voor het mogelijk ontstaan van netvliesloslating, zoals:
Behandeling van netvliesloslatingChirurgie heeft bewezen een zeer succesvolle behandeling te zijn van loslating van het netvlies, mits de aandoening vroeg genoeg is ontdekt. Om er zeker van te zijn dat behandeling effectief kan zijn, dient iedereen die bovengenoemde symptomen ervaart binnen 24 uur medische hulp te krijgen. Kenmerkende chirurgische ingrepen zijn onder andere:
